Πα φα, πούφα, πα φα, πούφα!
Ήμαρτον πια δεν μπορώ να αναπνεύσω, αέρα σας παρακαλώ αέρα, ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Δεν υπάρχει σημείο,που μπορώ να πάρω λίγο καθαρό αέρα (όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες της Αθήνας). Ένα σημείο βρε παιδάκι μου που μπορώ να κάτσω με την ησυχία μου και να μην με ενοχλήσει ο καπνός του αγενή καπνιστή.
Βρώμα, δυσωδία, αποπνικτική ατμόσφαιρα, μια κινούμενη μπόχα έχουν μετατραπεί οι καπνιστές και δυστυχώς μαζί με αυτά, αγένεια και θράσος αυτά που τους συνοδεύουν. Δουλειά, εστιατόρια, καφετέριες, κέντρα διασκεδάσεως έχουν αρχίσει και μοιάζουν σαν θάλαμοι αερίων με μοναδικό σκοπό την εξόντωση του εχθρού (μη καπνιστή), και εγώ ο άμοιρος σε μία γωνία να προσπαθώ να πάρω την ανάσα μου για να μην με κερδίσει ο εχθρός (καπνιστής).
- Γιατί πρέπει να καπνίζω μαζί σου "φιλαράκι";
- Γιατί πρέπει να αργοπεθαίνω μαζί σου "φιλαράκι";
- Δικιά σου δεν είναι επιλογή να καπνίζεις;
- Δικιά σου δεν είναι η επιλογή να αυτοκτονήσεις;
- Εμένα γιατί δεν με ρωτάς αν θέλω να σε ακολουθήσω;
Ευτυχώς όμως φίλοι μου, δικαιωθήκαμε και σαν όλες της ευρωπαϊκές χώρες έτσι και εμείς αποκτήσαμε νόμο για την απαγόρευση του τσιγάρου.
- Η 1η Ιουλίου, ήταν μέρα λύτρωσης άραγε;
Λυπάμαι αλλά αμφιβάλω! Όπως όλα στην Ελλάδα έτσι και αυτό περνά απαρατήρητο σαν νόμος, η αρχή ήταν άπλα δύσκολη για τους καπνιστές, τώρα άρχισαν να ξεθαρρεύουν, δεν λέω για την εφαρμογή του νόμου από το κράτος, γιατί αυτό είναι περιττό να το γράψω, απλά θα πω για την ασυνειδησία του κόσμου που αποτελούν το κράτος. Δεν μπορεί εμείς που ζούμε σε αυτή την χώρα να θεωρούμε τους εαυτούς μας μάγκες και να κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε έτσι ώστε να κινηθούμε παράνομα, και λέω παράνομα γιατί όταν υπάρχουν νόμοι που δεν εφαρμόζουμε είμαστε παράνομοι!
Στην Ελλάδα οι καπνιστές είστε πλειοψηφία και καμία απαγόρευση του καπνίσματος δεν εφαρμόζεται, όπως στον πολιτισμένο κόσμο. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα πω στον άλλον τι να κάνει και η αντίρρηση μου στην συνήθεια των καπνιστών δεν είναι ηθικολογική,προτιμώ όμως να σου πω ότι δεν σε αντέχω "φιλαράκι", δεν αντέχω να ανέχομαι την μυρωδιά σου αλλά και το ειρωνικό χαμόγελο που έχεις όταν σου λέω ότι με ενοχλεί το τσιγάρο. Δεν αντέχω ότι βρωμάνε τα ρούχα μου όταν γυρνάω σπίτι, επειδή εσύ δεν μπορείς να αποχωριστείς "τη συντροφιά του" και καπνίζεις δίπλα μου στο γραφείο. Δεν θέλω να προσπαθώ να φάω το φαγητό μου στο εστιατόριο και να μου 'ρχεται το σύννεφο απ' το τραπέζι σου.
Όσο για το θέμα του παθητικού καπνίσματος και των κινδύνων που προκαλείς στην υγεία μου, δεν χρειάζεται να πω κάτι γιατί αφού δεν σε ενδιαφέρει!
Επίσης δεν αντέχεται αυτή η εκκωφαντική ανοχή όλων μας, που το βουλώνουμε και καθόμαστε και πνιγόμαστε στη μπόχα τη δική σας χωρίς να διαμαρτυρόμαστε, για να μη χαρακτηριστούμε "γραφικοί".Δεν παίρνουμε τηλέφωνο στο 1142 γιατί το θεωρούμε ηλίθιο να το παίζουμε τον ρόλο του "Αρτέμη Μάτσα", "οι καπνιστές είναι φίλοι μας"!
"Έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι", θα μου πεις όταν γκρινιάζω. Τι να σου πω τώρα!
Επειδή αναγνωρίζω πως δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση "να τα βρούμε", ακόμη και να πηγαίνεις να καπνίζεις κάπου μακριά για να μη σε μυρίζω, υποστηρίζω την πλήρη, καθολική και άμεση απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς, οπουδήποτε στην Ελλάδα, και απαιτώ να το εφαρμόσεις χωρίς διαμαρτυρία, γιατί έχω δικαιώματα και εγώ σε αυτή την ριμάδα την χώρα!
Σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω, αλλά πίστεψέ με.
Δεν αντέχω άλλο τη βρώμα σου.
13/9/09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)